بررسی میزان آمادگی دانشگاه پیام نور استان تهران در طراحی و استقرار نظام دورکاری

هدف از پژوهش بررسی میزان آمادگی دانشگاه پیام نور استان تهران در طراحی و استقرار نظام دورکاری است. بنابراین از لحاظ هدف کاربردی و از نوع توصیفی است. قلمرو زمانی این پژوهش سال1392 می باشد. جامعه آماری در این پژوهش کارکنان دانشگاه پیام نور استان تهران می باشد که با توجه به آمار، 400 نفر بوده و با استفاده از جدول مورگان 191 نفر به روش تصادفی انتخاب شده است و از پرسشنامه به منظور اندازه گیری متغیرها استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده های این پژوهش در دو سطح توصیفی و استنباطی صورت گرفته است. در سطح توصیفی با استفاده از مشخصه های آماری نظیر فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار و در سطح استنباطی متناسب با سطح سنجش داده ها از آزمون رگرسیون خطی و آزمون تی و تحلیل واریانس همچنین ضریب آلفای کرونباخ برای سنجش پایایی پرسشنامه ها استفاده شد. نتایج نشان داد تأثیر فن آوری اطلاعات، توسعه مهارت های منابع انسانی، ساختار سازمانی و فرهنگ سازمانی در اجرای موفق دورکاری معنی دار بود همچنین مدل عوامل موثر بر عوامل موثر بر میزان آمادگی طراحی و استقرار موفق دورکاری نشان داد که مهارت های منابع انسانی و وضعیت فناوری اطلاعات پیش بینی کننده معنی داری برای طراحی و استقرار موفق دورکاری می باشند.